بررسی توسعه یافتگی مناطق مرزی با رویکرد امنیتی؛ مطالعه موردی استان کردستان

توسعه و امنیت دو مولفه بسیارمهم در راستای ارتقاء سطح کیفی و رفاه مطلوب جوامع انسانی است . امنیت مرزها و مناطق مرزی به علت واقع شدن درحاشیه کشورها ازاهمیت بسزائی برخوردار می باشند وبه نوعی امنیت کشور وامنیت ملی از امنیت مرزها نشات میگیرد. یکی از عوامل موثری که رابطه مستقیم با امنیت مرزی دارد میزان توسعه یافتگی مناطق مرزی می باشد. استان کردستان در غرب ایران قرار گرفته است و مردمان کرد بزرگترین اقلیت جهان هستند . نگرش به این منطقه و کرد ها ،نگرشی امنیتی می باشد واز پتانسیل وامکانات انسانی ،مادی و طبیعی سرزمین محل سکونت آنها در عرصه ملی استفاده نمی شود. نقش عدم توسعه و تبعیض در بحرانهای قومی وتوزیع نابرابر فرصت ها ،سرمایه ها بین کردستان و مناطق مرکزی نقش بسیار پررنگی دارد واین امر امنیت این منطق را به چالش کشیده است .هرچند تلاشهایی در راستای توسعه وارتقاء این استان صورت گرفته است ، ولیکن کافی نبوده و بیشتردرپی رفع نیازهای ضروری آن صورت گرفته است.طبق آمارهای موجود،این استان در رده های پائینی شاخص های توسعه قراردارد. لذا استفاده بهینه از ظرفیت مرزی بودن این استان در ایجاد روابط مناسب اقتصادی با کشور عراق و استفاده از این منطقه بصورت پل ارتباطی باسایر نقاط ایران،محرومیت زدایی و گسترش فرهنگ توسعه درسطح استان کردستان، پرهیز از نگرش امنیتی نسبت به آن ، افزایش مشارکت مردم کردستان در تعیین سرنوشت خود و هویت بخشی به مردم کرد ، می تواند از راه کارهای موثر در پیشبرد توسعه در این استان نام برد . وزمینه افزایش امنیت پایدار را در این استان فراهم نمود . درتعدادی ازکشورهای جهان ازروش توسعه درراستای افزایش امنیت مرزی استفاده شده است و دستآوردهای بسیاری داشته است که میتوان به امنیت پایدار ازطریق توسعه مناطق مرزی،بین کشورمکزیک وامریکا اشاره کرد.